حضرت امام موسی بن جعفر (علیه السلام)، معروف به کاظم و باب الحوائج و عبد
صالح در روز یکشنبه ۷ صفر سال ۱۲۸ قمری در روستای "ابواء" دهی در بین مکّه و
مدینه، متولّد گردید.
وی از سال ۱۲۸ ه .ق تا شهادت امام
جعفرصادق(ع) در سال ۱۴۸ ه .ق شاگرد پدر بزرگوارش بود. در این دوره بیست
ساله، علم الهی و توانایی بالای امام در مناظره و گفت و گوهای علمی تبلور
یافت، تا آنجا که هنوز پنج سال از زندگی خود را پشت سر نگذاشته بود که
ابوحنیفه را با ادله و برهان محکم به سکوت واداشت.
پس از شهادت امام
صادق(ع) رهبری دینی، علمی، سیاسی و تربیتی امام کاظم(ع) آغاز شد، در این
فضا و شرایط سخت سیاسی، بیم آن می رفت که جان امام در معرض خطر قرار گیرد
به همین علت، امام ششم در زمان حیات خود، امام کاظم(ع) را یکی از پنج
جانشین خود معرفی کرد به این ترتیب، برنامه منصور را برای از میان برداشتن
فیزیکی امام هفتم خنثی کرد این مرحله تا زمان مرگ منصور (۱۵۸ ه .ق) ادامه
داشت.
پس از او مهدی و هادی به قدرت رسیدند در زمان آنها که بیش از
بیست سال به درازا کشید، فضای باز و آزادی نسبی، به ویژه در روزگار مهدی،
برای اهل بیت و پیروان ایشان فراهم شد، این مرحله از زندگی امام کاظم(ع) با
حکومت هارون الرشید هم زمان بود. هارون در سال (۱۷۰ ه .ق) به قدرت رسید.
او
در کینه توزی و دشمنی با اهل بیت(ع) و علویان، پس از برادرش هادی و پدرش
مهدی، شهره بود. امام در این دوره از زندگی خود با تنگناها و سختی های
فراوانی روبه رو شد، هنوز هارون الرشید در آغاز راه بود که امام را در سیاه
چال ها به بند کشید. گاهی حضرت را در بصره و زمانی در بغداد به زندان
می سپرد این سال های طاقت فرسا، با دیگر سال ها متفاوت بود؛ زیرا هارون
همواره درصدد کوچک کردن امام و کاستن از منزلت آن حضرت بود.
امروز : 63 دیروز : 177 ماه : 52 ماه قبل : 443 سال : 4932
سال قبل : 16772
کل : 159747
اطلاعات سايت: اخبار :161 نظرات : 0 خروجي rssكاربران: اعضا :
3 كاربران آنلاين : 1